ب ه ب ر ک ه ی ع ا ش ق ی خ و ش ا م د ی د برکه ی عاشقی
| ||
|
با همه ی وجودت دلتنگشی شماره اش رو هم میگیری اما دکمه ی سبز رو فشار نمیدی چون... میدونی اون خیلی پیش از این حرفا فراموشت کرده… به سردی لحنت،سکوتم سردشد سرد…سرد…سرد… تو با لحن سردت دلم را آتش زدی… و من هم با نگاه سردم… دنیا را خاکسترخواهم کرد… تقصیر من نیست… تو به من اینگونه آموختی… اگر واقعا عشق را یافتی،به آن پرواز بده و رهایش کن. اگر خودش ماندن را انتخاب کرد، به این معناست که عشق واقعی تو همان است.
|